Normandiese argitektuur verwys na die argitektoniese styl wat gedurende die Romaanse tydperk (11de en 12de eeue) in Normandië en Engeland ontstaan het. Dit word gekenmerk deur geronde boë, dik mure en stewige pilare, en word dikwels geassosieer met die Romaanse styl van argitektuur. Normandiese argitektuur is bekend vir sy indrukwekkende en imposante strukture, insluitend kastele, kerke en katedrale, en word beskou as 'n belangrike voorloper van die Gotiese styl wat in die latere Middeleeuse tydperk na vore gekom het.