Die woordeboekdefinisie van neotenie is die behoud van jeugdige of infantiele eienskappe in die volwasse vorm van 'n organisme. Dit verwys na die behoud van eienskappe soos fisiese of gedragskenmerke wat tipies is van die jeugdige stadium van ontwikkeling, tot in volwassenheid. In biologie word dit dikwels gebruik om die verskynsel te beskryf van 'n organisme wat jeugdige fisiese eienskappe tot in volwassenheid behou, soos die aanhoudende kieue in sommige salamanders of die sagte, pelsagtige hare op die vel van sommige soogdiere. In sielkunde kan neotenie verwys na die behoud van kinderlike sielkundige eienskappe of gedrag by volwassenes.