Neo-Ekspressionisme verwys na 'n kontemporêre kunsbeweging wat in die laat 1970's en vroeë 1980's ontstaan het, hoofsaaklik in Duitsland en die Verenigde State. Dit word gekenmerk deur 'n terugkeer na figuurlike skilderkuns en die gebruik van gewaagde, ekspressiewe kwaswerk en sterk kleure. Die beweging se naam kom van sy verbintenis met die vroeëre Ekspressionistiese beweging van die vroeë 20ste eeu, wat die uitdrukking van emosie en persoonlike ervaring deur kuns beklemtoon het. Neo-Ekspressionistiese kunstenaars het probeer om die ekspressiewe potensiaal van skildery te herwin in 'n tydperk wat deur minimalisme en konseptuele kuns oorheers is.