Die term "spiertonus" verwys na die natuurlike spanning of toestand van gereedheid in 'n spier of groep spiere wanneer hulle in rus is. Dit is die spanningsvlak wat in 'n spier teenwoordig is, selfs wanneer dit nie aktief saamtrek nie, en dit is verantwoordelik vir die handhawing van die liggaam se postuur en balans. Spiertonus kan beïnvloed word deur 'n verskeidenheid faktore, soos besering, siekte of neurologiese toestande, en kan deur 'n gesondheidswerker deur fisiese ondersoek of gespesialiseerde toetse geëvalueer word.