Spiersametrekking verwys na die proses waardeur 'n spier of 'n groep spiere korter word en spanning genereer, wat lei tot beweging of kragproduksie. Dit is 'n fisiologiese proses wat die aktivering van spiervesels deur senuwee-impulse behels, gevolg deur die verkorting van hierdie vesels as gevolg van die interaksie van kontraktiele proteïene, soos aktien en miosien. Spiersametrekking kan vrywillig of onwillekeurig wees en kan op verskillende vlakke van intensiteit plaasvind, afhangende van die eise van die aktiwiteit wat uitgevoer word. Dit is 'n fundamentele proses betrokke by 'n wye reeks fisiologiese funksies, insluitend beweging, postuur, asemhaling, vertering en sirkulasie.