Die Metodiste-denominasie verwys na 'n vertakking van die Protestantse Christendom wat ontstaan het uit die leerstellings van John Wesley en sy broer Charles Wesley in Engeland in die 18de eeu. Die Metodiste-denominasie word gekenmerk deur sy klem op persoonlike vroomheid, evangelisasie en sosiale geregtigheid. Die term "denominasie" verwys na 'n afsonderlike godsdienstige groep wat gemeenskaplike oortuigings, praktyke en organisatoriese struktuur deel. Daarom verwys die Metodiste-denominasie na 'n groep kerke wat die leerstellings van John Wesley volg en 'n gemeenskaplike Metodiste-identiteit deel.