Mercator se projeksie verwys na 'n kaartprojeksie wat deur die Vlaamse kartograaf Gerardus Mercator in 1569 ontwikkel is. Dit is 'n silindriese projeksie wat hoeke en vorms bewaar, en is veral nuttig vir navigasiedoeleindes aangesien dit toelaat dat reguit lyne op die kaart geteken word wat ware kompaspeilings verteenwoordig. Die Mercator-projeksie verwring egter die grootte en vorm van voorwerpe namate die afstand vanaf die ewenaar toeneem, wat lei tot 'n oordrywing van landmassas by die pole.