Die term "Masorete" verwys na 'n Joodse geleerde of skrifgeleerde wat betrokke was by die Masoretiese tradisie om die teks van die Hebreeuse Bybel te bewaar en oor te dra. Die Masorete was aktief vanaf die 6de tot die 10de eeue nC en was verantwoordelik vir die byvoeging van vokaaltekens, leestekens en ander aantekeninge by die Bybelse teks om die akkuraatheid en duidelikheid daarvan in lees en dreunsang te verseker. Die Masoretiese tradisie is die basis vir die standaardteks van die Hebreeuse Bybel wat vandag deur Jode en Christene gebruik word.