Mariene argeologie, ook bekend as maritieme argeologie, is 'n tak van argeologie wat fokus op die studie van menslike interaksie met die see en waterweë, insluitend skeepswrakke, onderwaterstede en ander onderwater kulturele erfenisterreine. Dit behels die verkenning, uitgrawing, dokumentasie en bewaring van hierdie terreine ten einde vorige menslike samelewings en hul verhouding met die maritieme omgewing beter te verstaan. Mariene argeologie behels dikwels die gebruik van gespesialiseerde duiktoerusting, afstandwaarnemingstegnologie en ander gereedskap om toegang tot onderwaterterreine te verkry en dit te ondersoek.