Die woordeboekbetekenis van die woord "regsgeding" is 'n regsdispuut of saak wat voor 'n geregshof gebring word om deur regsprosedures opgelos te word. Dit behels tipies twee of meer partye, soos individue, organisasies of entiteite, wat 'n meningsverskil of dispuut het wat hulle nie op hul eie kan oplos nie. 'n Regsgeding word begin wanneer een party, bekend as die eiser, 'n formele klagte teen 'n ander party, bekend as die verweerder, indien om regsmiddels of regshulp te soek, soos skadevergoeding of spesifieke prestasie. Die regsgeding gaan dan voort deur verskeie stadiums van litigasie, insluitend pleitstukke, ontdekking, mosies en moontlik verhoor, totdat 'n finale besluit deur die hof bereik word of deur 'n skikking tussen die partye.