Die woordeboekdefinisie van die woord "landgraf" is 'n edelman van hoë rang in sekere Duitssprekende streke, veral die voormalige Heilige Romeinse Ryk, wat regeer het oor 'n gebied bekend as 'n landgraviate. Die titel van landgraf was dikwels oorerflik, en die rang was net onder dié van 'n hertog.
