Die woordeboekbetekenis van die term "aangebore immuniteit" verwys na die nie-spesifieke, natuurlike immuunverdedigingsmeganismes waarmee organismes gebore word en altyd teenwoordig is om teen patogene te beskerm, sonder vooraf blootstelling aan die patogeen of antigeen. Dit word ook natuurlike of inherente immuniteit genoem en sluit fisiese en chemiese hindernisse in, soos vel en slymvliese, asook verskeie selle en molekules wat vreemde indringers aanval en uitskakel. Anders as aanpasbare immuniteit, wat met verloop van tyd na blootstelling aan 'n patogeen of antigeen ontwikkel, is aangebore immuniteit 'n vinnige, algemene reaksie wat onmiddellik geaktiveer word na infeksie of weefselbesering.