'n Verbuigingseinde is 'n agtervoegsel wat aan die einde van 'n woord gevoeg word om 'n grammatikale funksie of verwantskap aan te dui. Verbuigingsuitgange verander nie die betekenis van die woord nie, maar hulle verander wel die vorm daarvan om tyd, getal, geslag, hoofletter, persoon of vergelykende/superlatiewe graad aan te dui. Byvoorbeeld, die -ed-uitgang in die woord "geloop" dui verlede tyd aan, terwyl die -s wat op "honde" eindig, meervoud aandui. Verbuigingsuitgange word algemeen in baie tale gebruik, insluitend Engels, Spaans, Frans en Duits.