Die woordeboekbetekenis van die woord "verbuiging" hou verband met die proses om verbuigings by 'n woord te voeg, wat sy vorm verander om tyd, bui, getal, hoofletter of geslag in 'n spesifieke taal aan te dui. In linguistiek verwys verbuiging na die wysiging van 'n woord om verskillende grammatikale kategorieë of betekenisse oor te dra.In eenvoudiger terme is 'n verbuigingswoord 'n woord wat sy vorm verander om verskeie grammatikale kenmerke aan te dui, soos die tyd van 'n werkwoord of die meervoud van 'n selfstandige naamwoord, sonder om die fundamentele betekenis daarvan te verander. Voorbeelde van verbuigingsuitgange in Engels sluit in "-s" om die meervoud van selfstandige naamwoorde of die derde persoon enkelvoud teenwoordige tyd van werkwoorde aan te dui, "-ed" om verlede tyd aan te dui, en "-ing" om huidige deelwoord aan te dui.