Die indirekte voorwerp is 'n grammatikale term wat gebruik word om te verwys na 'n selfstandige naamwoord of voornaamwoord in 'n sin wat aandui aan of vir wie of wat die aksie van die werkwoord gedoen word. Met ander woorde, dit is die ontvanger van die direkte voorwerp.Byvoorbeeld, in die sin "Sy het vir hom die boek gegee," is "hom" die indirekte voorwerp, want hy is die ontvanger van die direkte voorwerp " boek," en die werkwoord "gee" is die aksie wat gedoen word.In baie gevalle word die indirekte voorwerp voorafgegaan deur 'n voorsetsel, soos "tot" of "vir." Nie alle sinne met voorsetsels het egter indirekte voorwerpe nie, en nie alle indirekte voorwerpe word deur voorsetsels voorafgegaan nie.