Die woordeboekbetekenis van die woord "ontoereikendheid" is die toestand of kwaliteit van onvoldoende, onvoldoende of nie genoeg om aan 'n bepaalde behoefte of vereiste te voldoen nie. Dit kan verwys na 'n gebrek aan vaardigheid, hulpbronne of vermoë om 'n taak uit te voer of 'n doelwit te bereik. Oor die algemeen impliseer ontoereikendheid 'n gevoel van tekortskiet of onvoldoende op een of ander manier, en dit kan toegepas word op 'n wye reeks kontekste, van persoonlike tekortkominge tot sistemiese mislukkings.