Die term "in situ" is 'n Latynse frase wat vertaal word na "in sy oorspronklike posisie" of "in plek." In Engels word dit algemeen gebruik as 'n byvoeglike naamwoord of 'n bywoord om iets te beskryf wat in sy oorspronklike ligging of natuurlike omgewing geleë is of voorkom, eerder as om geskuif, verander of uit sy oorspronklike konteks geneem te word.Byvoorbeeld, in die veld van biologie verwys "in situ" na die bestudering of waarneming van 'n proses of verskynsel binne die natuurlike of oorspronklike omgewing waar dit voorkom, sonder om dit te verwyder of te versteur. In argeologie beskryf "in situ" artefakte of strukture wat in hul oorspronklike posisie gevind word sonder dat dit verskuif of opgegrawe is.In 'n breër sin kan "in situ" ook metafories gebruik word om handelinge of handelinge te beskryf. prosesse wat binne 'n spesifieke konteks of situasie plaasvind sonder enige eksterne ingryping of ontwrigting.Oor die algemeen dra die term "in situ" die idee oor van iets wat in sy oorspronklike of aangewese plek of toestand bestaan of gebeur.