Die woord "ongeloofwaardigheid" is afgelei van die byvoeglike naamwoord "onwaarskynlik", wat beteken "lyk nie redelik of waarskynlik nie; versuim om te oortuig." Wanneer die agtervoegsel "-heid" bygevoeg word, verander dit die byvoeglike naamwoord in 'n selfstandige naamwoordvorm, wat die kwaliteit of toestand van ongeloofwaardigheid aandui.Daarom verwys "ongelooflikheid" na die eienskap of kwaliteit van ongeloofwaardigheid. Dit dui daarop dat iets onwaarskynlik of moeilik is om te glo weens 'n gebrek aan geloofwaardigheid, bewyse of logiese konsekwentheid.