Die woordeboekbetekenis van die woord "verganklikheid" is die toestand of kwaliteit van onbestendigheid, wat verwys na die feit dat iets nie permanent is nie en onderhewig is aan verandering, verval of vernietiging. Verganklikheid impliseer dat niks vir ewig duur nie en dat alles in hierdie wêreld in 'n konstante toestand is, insluitend lewende wesens, natuurverskynsels en mensgemaakte voorwerpe. Hierdie konsep word dikwels geassosieer met Boeddhistiese filosofie, waar dit gesien word as 'n fundamentele waarheid van bestaan en 'n oorsaak van lyding.