Die woordeboekdefinisie van die woord "onvolmaaktheid" is die kwaliteit of toestand van onvolmaaktheid, wat beteken nie volledig of op een of ander manier ontbreek nie. Dit kan verwys na 'n tekortkoming, fout of fout in iets, of na die feit dat iets nie heeltemal akkuraat, presies of ideaal is nie. Oor die algemeen impliseer onvolmaaktheid dat iets in een of ander opsig tekort skiet aan 'n standaard of verwagting.