Die woordeboekdefinisie van die woord "immanensie" is die kwaliteit of toestand van inherent, intrinsiek of bestaan binne iets of iemand. Dit verwys na die oortuiging of konsep dat sekere kwaliteite of kenmerke teenwoordig is binne 'n bepaalde entiteit of wese, eerder as om van buite afgedwing te word. In filosofie en teologie kan "immanensie" verwys na die idee dat die goddelike of geestelike teenwoordig en aktief is binne die materiële wêreld, eerder as om daarvan geskei te wees.