Die woordeboekdefinisie van hipoglukemie (ook gespel hipoglukemie) is 'n mediese toestand wat gekenmerk word deur abnormaal lae vlakke van glukose (suiker) in die bloed. Dit kan lei tot simptome soos swakheid, bewing, verwarring, sweet, vinnige hartklop, en in ernstige gevalle, aanvalle, bewusteloosheid of selfs koma. Hipoglukemie kan deur verskeie faktore veroorsaak word, soos oormatige insulienafskeiding, sekere medikasie, alkoholverbruik, of onderliggende gesondheidstoestande soos diabetes, lewer- of niersiekte, of hormonale wanbalanse. Behandeling behels tipies die inname van glukose of koolhidraatryke kosse of drankies, aanpassing van medikasie of lewenstylfaktore, en die bestuur van enige onderliggende gesondheidskwessies.