Die woordeboekbetekenis van die woord "tuinbou" is: wat verband hou met die kuns of praktyk van tuinverbouing en -bestuur, veral van vrugte, groente, blomme of sierplante. Die term is afgelei van die Latynse woord "hortus" wat tuin beteken en "cultura" wat bewerking beteken. Daarom sluit tuinboupraktyke 'n wye reeks tegnieke en dissiplines in wat verband hou met die groei en instandhouding van plante, insluitend plantteling, voortplanting, grondbestuur, plaagbeheer en oes. Tuinbou kan vir beide kommersiële en ontspanningsdoeleindes beoefen word, en is 'n belangrike aspek van landbou, landskapsontwerp en stedelike beplanning.