Die woordeboekbetekenis van "hoë altaar" is die hoofaltaar in 'n kerk, tipies geleë aan die oostelike punt van die skip en verhewe bo die ander altare of platforms in die kerk. Dit is gewoonlik die fokuspunt van die kerk en is waar die belangrikste godsdienstige seremonies en rites uitgevoer word. Die hoë altaar is dikwels ryklik versier met uitsny, skilderye en ander versierde versierings, en kan oorblyfsels of ander heilige voorwerpe bevat.