Hendrik Antoon Lorentz (1853-1928) was 'n Nederlandse fisikus wat beduidende bydraes tot die veld van elektromagnetisme gemaak het. Hy is veral bekend vir die formulering van die Lorentz-kragwet, wat die interaksie tussen elektries gelaaide deeltjies en elektromagnetiese velde beskryf. Hy het ook die teorie van elektrone ontwikkel, wat gehelp het om die grondslag vir kwantummeganika te lê. In 1902 is die Nobelprys in Fisika aan hom toegeken vir sy werk oor die elektromagnetiese teorie van lig.