Die woordeboekbetekenis van "harde geldeenheid" verwys na 'n geldeenheid wat algemeen aanvaar word in internasionale handel en handel, en word beskou as stabiel, betroubaar en waarskynlik nie in waarde depresieer nie. Harde geldeenhede word tipies deur ekonomies stabiele en ontwikkelde lande uitgereik en word gebruik as 'n stoor van waarde en as 'n ruilmiddel vir goedere en dienste in globale markte. Voorbeelde van harde geldeenhede sluit die Amerikaanse dollar, die euro, die Japannese jen en die Britse pond in.