Die Gregoriaanse teleskoop is 'n tipe weerkaatsende teleskoop wat twee konkawe spieëls gebruik om lig te reflekteer en te fokus. Die groter spieël, wat die primêre spieël genoem word, is aan die onderkant van die teleskoopbuis geplaas en weerkaats die lig wat die teleskoop binnedring tot by 'n kleiner, sekondêre spieël wat naby die bokant van die buis geplaas is. Die sekondêre spieël weerkaats die lig terug deur 'n gat in die primêre spieël en uit die teleskoopbuis na die waarnemer se oog of 'n kamera.Die Gregoriaanse teleskoop is uitgevind deur die Skotse wiskundige en sterrekundige James Gregory in die 17de eeu, en is na hom vernoem. Dit word dikwels gebruik in toepassings waar 'n lang brandpunt nodig is, soos in astronomiese waarnemings, omdat dit 'n wyer gesigsveld en minder vervorming as ander soorte teleskope produseer.