Die grammatikale geval is 'n term wat in die taalkunde gebruik word om te verwys na die verbuigingsvorme van 'n selfstandige naamwoord, voornaamwoord, byvoeglike naamwoord of lidwoord wat die verband daarvan met ander woorde in 'n sin toon. In 'n taal met grammatikale hoofletters kan die vorm van 'n selfstandige naamwoord, voornaamwoord, byvoeglike naamwoord of lidwoord verander afhangende van die sintaktiese funksie daarvan in 'n sin. Byvoorbeeld, in Engels verander die voornaamwoord "I" na "me" wanneer dit die voorwerp van 'n sin is, wat 'n voorbeeld van die akkusatiewe saak is. Ander voorbeelde van gevalle in Engels sluit in die genitiefkas (bv. "the book of John's"), en die nominatiewe hoofletter (bv. "John hou van roomys"). Verskillende tale het verskillende getalle en tipes gevalle, en hulle kan verskeie grammatikale funksies speel, soos om onderwerp, voorwerp, besit, ligging en ander aan te dui.