Die term "Golden Mean" verwys tipies na 'n konsep in die filosofie, veral geassosieer met antieke Griekse filosofie, en staan ook bekend as die "Doctrine of the Mean." Die Goue Middel verteenwoordig 'n gebalanseerde en matige benadering tussen uiterstes, wat beide oormaat en tekortkoming vermy.In die konteks van etiek suggereer die Goue Middel dat deug tussen twee ondeugde lê. Dapperheid word byvoorbeeld as 'n deug beskou, maar roekeloosheid (oormatige moed) en lafhartigheid (gebrek aan moed) word albei as ondeugde beskou. Die Goue Middelee beweer dat die deugsame aksie die een is wat 'n balans tussen hierdie uiterstes tref.Die term kan ook wyer toegepas word op ander lewensareas, soos estetika of persoonlike gedrag, waar matigheid en om 'n middeweg te vind word waardeer. Dit moedig individue aan om 'n harmonieuse balans te soek eerder as om in uiterstes te verval.Opsommend verwys die Goue Middel na 'n beginsel van die vind van die middelgrond of 'n gebalanseerde benadering tussen uiterstes, die bevordering van matigheid en deug.