Generatiewe grammatika verwys na 'n linguistiese teorie en benadering tot die bestudering van taal wat fokus op die reëls en beginsels wat die struktuur van sinne en frases onderlê.Met ander woorde, generatiewe grammatika het ten doel om te verduidelik hoe mense genereer en taal te verstaan deur die stel reëls te identifiseer wat gebruik word om grammatikaal korrekte sinne te produseer. Hierdie reëls word dikwels voorgestel deur gebruik te maak van formele wiskundige notasie, en hulle word gebruik om 'n stel goed gevormde sinne te genereer wat deur moedertaalsprekers van 'n spesifieke taal verstaan kan word.Generatiewe grammatika word dikwels gekontrasteer met ander linguistiese teorieë wat fokus op beskrywende of funksionele weergawes van taalgebruik. Dit was sedert die middel van die 20ste eeu 'n prominente raamwerk vir die bestudering van taal en het gelei tot aansienlike vordering in ons begrip van taalverwerwing, taalverwerking en die struktuur van menslike taal.