Die term "Franse dak" verwys tipies na 'n styl van dakbedekking waarin die dak vier skuins kante het, wat elkeen gesuif is, wat beteken dat dit afwaarts skuins vanaf die nok bo na die dakrand aan die onderkant, met geen vertikale gewels nie. Die vier sye is dikwels ewe lank en ontmoet op 'n plat of amper plat piek. Hierdie dakstyl word soms ook 'n mansarddak genoem, hoewel mansarddakke dikwels steiler is en 'n duidelike dubbele helling het. Die term "Franse dak" kan ook wyer gebruik word om te verwys na enige dakstyl wat in Frankryk ontstaan het of wat algemeen in Franse argitektuur gebruik word.