Die Vierde Kruistog was 'n militêre veldtog wat deur Europese Christene in 1202-1204 nC van stapel gestuur is met die doel om Jerusalem van Moslembeheer te herower. In plaas daarvan om die Heilige Land aan te val, is die kruisvaarders egter afgelei om die Bisantynse Ryk aan te val en te verower. Dit het gelei tot die plundering van Konstantinopel, die hoofstad van die Bisantynse Ryk, deur die Kruisvaarders in 1204 nC, en die stigting van 'n Latynse Ryk in die plek daarvan. Die Vierde Kruistog word dikwels as 'n belangrike keerpunt in die geskiedenis van die Kruistogte beskou, aangesien dit gekenmerk is deur die verraad van die oorspronklike doelwitte van die veldtog en die plundering van 'n mede-Christelike stad.