Die Eerste Wet van Beweging, ook bekend as Newton se Eerste Wet van Beweging of die Wet van Traagheid, is 'n fundamentele beginsel in klassieke meganika wat die gedrag van voorwerpe in rus of in eenvormige beweging beskryf. Die woordeboekbetekenis van die Eerste Wet van Beweging is:"Die wet wat bepaal dat 'n voorwerp in rus geneig is om in rus te bly, en 'n voorwerp wat in beweging is, is geneig om met 'n konstante snelheid voort te beweeg, tensy daarop gereageer word. deur 'n eksterne krag."In eenvoudiger terme, die Eerste Wet van Beweging bepaal dat voorwerpe nie hul bewegingstoestand (hetsy in rus of in beweging) sal verander nie, tensy 'n krag op hulle toegepas word. As geen eksterne krag op 'n voorwerp inwerk nie, sal dit óf stilstaan (as dit aanvanklik in rus was) óf onbepaald voortgaan om in 'n reguit lyn met 'n konstante snelheid te beweeg (as dit aanvanklik in beweging was). Die Eerste Wet van Beweging vorm die basis vir ons begrip van traagheid, wat die weerstand van 'n voorwerp teen veranderinge in sy bewegingstoestand is.