Die Eerste Vatikaanse Konsilie was 'n byeenkoms van Rooms-Katolieke biskoppe en teoloë wat deur Pous Pius IX in 1869-1870 in die Vatikaanpaleis in Rome byeengeroep is. Die konsilie is opvallend vir die definisie van die dogma van pouslike onfeilbaarheid, wat van mening is dat die Pous onder sekere omstandighede van die moontlikheid van dwaling bewaar word wanneer hy oor geloofs- en sedesake onderrig. Die raad het ook 'n aantal ander kwessies aangespreek, insluitend die verhouding tussen geloof en rede, die aard van openbaring en die rol van die kerk in die moderne wêreld.