Die term "veldteorie" het verskillende betekenisse na gelang van die konteks. Hier is 'n paar van die mees algemene definisies:In fisika verwys veldteorie na 'n tak van teoretiese fisika wat die gedrag van velde bestudeer, wat fisiese hoeveelhede is wat in die ruimte kan verskil en tyd, soos die elektromagnetiese veld of die gravitasieveld. Veldteorie word gebruik om 'n wye reeks verskynsels te verduidelik, van die gedrag van subatomiese deeltjies tot die struktuur van die heelal.In wiskunde verwys veldteorie na die studie van algebraïes strukture genoem velde, wat stelle getalle of ander voorwerpe is wat aan sekere aksiomas voldoen. Veldteorie word gebruik om eienskappe van hierdie strukture te bestudeer, soos hul subvelde, uitbreidings en outomorfismes.In filosofie verwys veldteorie na 'n raamwerk om die verhouding tussen individue te verstaan. en hul omgewing. Hierdie benadering beklemtoon die maniere waarop individue gevorm word deur die sosiale, kulturele en historiese kontekste waarin hulle leef, en hoe hulle weer daardie kontekste vorm.In sielkunde, veldteorie verwys na 'n teoretiese benadering tot die verstaan van menslike gedrag wat die rol van situasionele faktore in die vorming van gedrag beklemtoon. Hierdie benadering is van mening dat gedrag die resultaat is van 'n komplekse wisselwerking tussen die individu en die omgewing, en dat beide in ag geneem moet word om gedrag ten volle te verstaan.Oor die algemeen, veld. teorie verwys na 'n wye reeks konsepte en teorieë oor verskillende dissiplines heen, maar almal deel die idee dat die begrip van die verhoudings tussen verskillende elemente in 'n sisteem noodsaaklik is om die gedrag van die sisteem as 'n geheel te verstaan.