Die woordeboekbetekenis van die term "uitroepteken" verwys na die leesteken (!) wat aan die einde van 'n sin of stelling gebruik word om sterk emosie of beklemtoning aan te dui, soos verrassing, opgewondenheid of dringendheid. Dit staan ook bekend as 'n uitroepteken of 'n knal. In geskrewe kommunikasie word die uitroepteken dikwels gebruik om entoesiasme, woede, verbasing of ander intense gevoelens oor te dra.