Epiese poësie verwys na 'n tipe lang, narratiewe gedig wat die verhaal van heldedade en avonture vertel, wat dikwels gode en bonatuurlike wesens betrek. Die woord "epies" kom van die Griekse woord "epos," wat "woord" of "liedjie" beteken.Epiese poësie bevat tipies 'n held of protagonis wat 'n gevaarlike en uitdagende reis of soeke onderneem, in die gesig staar struikelblokke en vyande langs die pad. Die gedig bevat dikwels elemente van mite en legende, en kan bonatuurlike of goddelike ingryping insluit.Voorbeelde van bekende epiese gedigte sluit Homeros se "Iliad" en "Odyssey", Vergilius se "Aeneid" en John Milton se "Paradise" in Verlore."