Die woordeboekdefinisie van "elektropositief" is: 'n neiging hê om elektrone te skenk of te verloor en positiewe ione in chemiese reaksies te vorm. Elektropositiewe elemente of verbindings het 'n laer elektronegatiwiteit, wat beteken dat hulle geneig is om elektrone minder sterk aan te trek as ander elemente of verbindings. Oor die algemeen is elektropositiewe stowwe dié wat elektrone geredelik aan ander stowwe in 'n chemiese reaksie prysgee.