Die term "ego-ideaal" is 'n konsep uit psigoanalise, wat verwys na 'n aspek van die menslike psige. Oor die algemeen kan dit gedefinieer word as die geïdealiseerde weergawe van jouself waarna 'n persoon streef om te wees, dikwels gebaseer op die waardes en standaarde van die samelewing of 'n mens se persoonlike aspirasies. Dit is 'n soort interne voorstelling van wat 'n persoon wil word, eerder as 'n weerspieëling van wie hulle tans is. Die ego-ideaal word vermoedelik tydens die vroeë kinderjare gevorm deur die proses van identifikasie met rolmodelle, soos ouers of ander bewonderde figure. Die konsep van die ego-ideaal is nou verwant aan die ontwikkeling van die ego en die superego in Freudiaanse psigoanalitiese teorie.