Die woordeboekbetekenis van die woord "ekklesiastiek" is:Selfstandige naamwoord:Die beginsels, praktyke of kenmerke van die geestelikes of die geïnstitusionaliseerde kerk, veral in sy oormatige klem op godsdienstige formaliteite, rituele of hiërargiese gesag.Oormatige gehegtheid aan of beheptheid met godsdienstige leerstellings, praktyke of instellings, wat dikwels gepaard gaan met 'n gebrek aan praktiese of relevansie vir die alledaagse lewe.Voorbeeldgebruik in 'n sin: "Sy skryfwerk is sterk beïnvloed deur kerklike geloof, met 'n fokus op godsdienstige dogma en ritualistiese praktyke."