Die Droëplaatproses verwys na 'n vroeë fotografiese tegniek om glasplaatnegatiewe te skep. Die proses behels die bedekking van 'n glasplaat met 'n ligsensitiewe emulsie, wat toegelaat word om droog te word voor blootstelling aan lig. Die droëplaatproses is in die 1870's ontwikkel en is wyd gebruik tot die vroeë 20ste eeu, toe meer gevorderde fotografiese tegnieke ontwikkel is.
