Die woordeboekbetekenis van die woord "wantrouheid" is die toestand of kwaliteit van verdagte, twyfelagtige, of gebrekkige vertroue in iemand of iets. Dit verwys na 'n gevoel of houding om nie ten volle op iemand of iets te vertrou of daarop staat te maak nie as gevolg van waargenome onbetroubaarheid, oneerlikheid of vermoede van verborge motiewe. Wantroue kan manifesteer as 'n versigtige of bewaakte benadering in verhoudings of omgang met ander, dikwels gepaard met skeptisisme of versigtigheid.