Die woordeboekbetekenis van die woord "dichromaat" verwys na 'n chemiese verbinding wat twee chroomatome en vier suurstofatome bevat, gewoonlik in die vorm van 'n ioon. Die mees algemene dichromaatverbinding is kaliumdichromaat, wat 'n helder oranje-geel kristallyne stof is wat as 'n oksideermiddel in verskeie chemiese prosesse gebruik word. Dit word ook gebruik in die vervaardiging van kleurstowwe, pigmente en looimiddels. Dichromate is bekend vir hul sterk oksiderende eienskappe en word as gevaarlik beskou as gevolg van hul potensiaal om vel- en oogirritasie te veroorsaak, asook om kankerverwekkend te wees.