Die woordeboekbetekenis van die woord "diamien" is 'n tipe organiese verbinding wat twee aminogroepe (-NH2) wat aan afsonderlike koolstofatome geheg is, bevat. Diamiene word dikwels gebruik as boustene vir die sintese van meer komplekse organiese verbindings, soos polimere, farmaseutiese produkte en landbouchemikalieë.
