Die woordeboekdefinisie van "desuetude" is die toestand van ongebruik of onaktiwiteit. Dit verwys na iets wat eens in gebruik of praktyk was, maar nou in onbruik verval het of uitgedien geraak het. Die woord word dikwels in regskontekste gebruik om 'n wet of wetlike bepaling te beskryf wat nie meer afgedwing word nie of verouderd geraak het as gevolg van veranderinge in die samelewing of tegnologie.