Volgens die woordeboek het die woord "kultus" veelvuldige betekenisse en kan dit as 'n selfstandige naamwoord of 'n byvoeglike naamwoord gebruik word. Sommige moontlike woordeboekbetekenisse van die woord "kultus" sluit in:As 'n selfstandige naamwoord:'n Stelsel van godsdienstige of geestelike oortuigings, dikwels gekenmerk deur toewyding aan 'n spesifieke figuur, voorwerp of stel praktyke. Voorbeeld: "Sy het by 'n nuwe era-kultus aangesluit wat kristalle aanbid en meditasie beoefen het."'n Groep mense wat 'n gemeenskaplike belangstelling, entoesiasme of toewyding aan 'n spesifieke aktiwiteit deel, konsep, of ideologie. Voorbeeld: "Hy is deel van 'n filmkultus wat obsessief na klassieke gruwelflieks kyk."'n Sosiale of kulturele groep wat eiesoortige gebruike, praktyke of oortuigings het wat dikwels as onortodoks beskou word , eksentriek of afwykend deur die hoofstroom samelewing. Voorbeeld: "Die kultus van punk rock het hoofstroomnorme verwerp en kontrakulturele waardes omarm."As 'n byvoeglike naamwoord:Verwante na 'n stelsel van godsdienstige of geestelike oortuigings, praktyke of rituele. Voorbeeld: "Sy het die kultuspraktyke van inheemse stamme in Afrika bestudeer."Verwant aan 'n groep mense wat baie toegewyd is aan 'n bepaalde belangstelling, konsep of ideologie. Voorbeeld: "Hy is 'n kultusfilmmaker wat bekend is vir sy avant-garde styl."Dit is belangrik om daarop te let dat die term "kultus" soms negatiewe konnotasies kan dra, aangesien dit dalk geassosieer word met ekstreme of fanatiese oortuigings, praktyke of gedrag. Dit kan egter ook neutraal of positief gebruik word om groepe of praktyke te beskryf wat bloot onkonvensioneel of buite hoofstroomnorme is.
