Die woordeboekbetekenis van die term "gekondisioneerde respons" verwys na 'n aangeleerde reaksie op 'n spesifieke stimulus wat voorheen neutraal was, maar nou geassosieer word met 'n bepaalde gebeurtenis of aksie deur herhaalde blootstelling of kondisionering. Hierdie tipe reaksie is tipies onwillekeurig en outomaties, en dit vind plaas as gevolg van die paring van 'n voorheen neutrale stimulus (die gekondisioneerde stimulus) met 'n ongekondisioneerde stimulus wat natuurlik 'n bepaalde reaksie ontlok (die ongekondisioneerde reaksie). Met verloop van tyd is die gekondisioneerde stimulus alleen voldoende om dieselfde reaksie as die ongekondisioneerde stimulus te ontlok. Hierdie proses is 'n belangrike konsep in klassieke kondisionering, 'n tipe leer wat vir die eerste keer deur Ivan Pavlov in die vroeë 20ste eeu beskryf is.