Die uitsettingskoëffisiënt verwys na 'n maatstaf van die verandering in grootte of volume van 'n materiaal met betrekking tot veranderinge in temperatuur. Dit is 'n fisiese konstante wat die mate waarin 'n materiaal uitsit of saamtrek in reaksie op temperatuurveranderinge uitdruk. Die uitsettingskoëffisiënt word tipies aangedui deur die Griekse letter alfa (α) en word uitgedruk in eenhede van wederkerige temperatuur, soos per Kelvin (K) of per graad Celsius (°C). Dit is 'n belangrike parameter in verskeie velde soos fisika, ingenieurswese en materiaalwetenskap.