Die woordeboekbetekenis van Kliniese Sielkunde is 'n tak van sielkunde wat fokus op die assessering, diagnose, behandeling en voorkoming van geestesongesteldheid en sielkundige nood. Kliniese sielkundiges is opgelei om terapie en berading aan individue, groepe en gesinne te verskaf, deur gebruik te maak van 'n verskeidenheid bewysgebaseerde benaderings, insluitend kognitiewe-gedragsterapie, psigoanalitiese terapie en humanistiese terapie. Hulle doen ook navorsing en pas hul bevindinge toe om geestesgesondheidsdienste te verbeter en nuwe behandelings vir geestesgesondheidsversteurings te ontwikkel. Kliniese sielkunde word dikwels in hospitale, klinieke en privaat praktyke beoefen.