Klassieke meganika is 'n tak van fisika wat handel oor die beweging van makroskopiese voorwerpe, soos planete, sterre en motors, en die kragte wat hulle beïnvloed. Dit is gebaseer op die bewegingswette wat deur sir Isaac Newton in die 17de eeu geformuleer is en verder deur ander wetenskaplikes, soos Galileo Galilei en Johannes Kepler, uitgebrei is. Klassieke meganika sluit ook die studie van vloeistowwe in, soos gasse en vloeistowwe, en die gedrag van golwe, soos klank en lig.